'Droom groots of ga naar huis'

Bart Chabot en Willem Philipsen delen niet alleen een grote liefde voor popmuziek, ze schreven ook allebei een boek over hun hersenaandoening. Voor Chabot bleek het aanleiding om romans over zijn eigen leven te gaan schrijven. Voor Philipsen is het een manier om te laten zien dat je jezelf altijd opnieuw kunt uitvinden.

Ik sprak ze voor Bart Chabot Willem Philipsen. Te vinden bij iedere Libris Boekhandel.

Dochter van Johanna ter Steege: ‘Ze doet nooit interessant over haar werk’

‘Ik zat in de brugklas toen ik de hoofdrol kreeg in Achtste-groepers huilen niet. In die film speel ik Akkie, een meisje uit groep 8 dat leukemie krijgt en weet dat ze zal doodgaan. Vlak daarvoor was bij ons thuis de bom gebarsten en hadden mijn ouders besloten uit elkaar te gaan.’

‘Toen ik samen met mijn moeder het script aan het doornemen was, zei ze dat ze graag de rol van de moeder van Akkie zou spelen. Nee! Dat ga je niet menen, was mijn eerste reactie. Ik wilde echt niet met mijn moeder op de set staan.'...

Lees het hele interview hier... 

Ik inverviewde beide schrijvers in het huis van Stefan Hertmans, net onder Brussel. Hertmans maakte school met literaire non-fictie. Zijn grote doorbraak beleefde hij met Oorlog en terpentijn; een verhaal over de Eerste Wereldoorlog dat hij baseerde op de dagboeken van zijn opa. Gevolgd door mijn favoriet: De Bekeerlinge. Nu is er De Opgang. 

Jeroen Olyslaegers heeft Antwerpen als thuisbasis. Hij haalde de shortlist van de Libris Literatuurprijs met Wil. Nu verschijnt Wildevrouw dat zich afspeelt in het zestiende-eeuwse Antwerpen van Brueghel.  

Beide Vlamingen kennen elkaar goed. Ze spraken over hun nieuwe boeken en debatteerden gepassioneerd over de actualiteit in hun vaderland, maar hun boeken spelen zich in het verleden af. “Zo'n verhaal komt aan je mouw trekken, alsof het wil dat jij het schrijft."

De foto's zijn, zoals altijd, van Daniël Cohen. 

foto Mark Horn

Janke Verhagen had nog nooit van het woord gehoord, tot ze er zelf mee te maken kreeg; vergismoord. Haar partner werd doorzeefd met kogels die voor een ander bedoeld waren die toevallig dezelfde auto had. Ze ging door een ingewikkeld rouwproces – ‘het valt gewoon niet te begrijpen’ – en geeft daar nu lezingen over. Vooral jongeren hoopt ze te inspireren om op het rechte pad te blijven.

Foto: Mark Horn

Korporaal Jeffrey Vroegop (30) reed in Afghanistan op een bermbom. Weg droom om het tot de elitetroepen van Defensie te brengen. Na lang aarzelen schreef hij zich in voor de Invictus Games. ‘Toen moest ik definitief accepteren dat ik gehandicapt ben.’

Voor de rubriek Tegenslag in het FD vertelde Jeffrey Vroegop zijn indrukwekkende verhaal. Het ongeluk was zwaar, maar accepteren dat hij nooit meer helemaal de oude zou worden, was het moeilijkst. Toch lukt het hem. 

Jeffrey verhaal maakt ook deel uit van het project 75 jaar Vrijheid van het Nationaal Comité 4 en 5 mei. 

In het najaar verschijnt het in de bundel 'Leven met Tegenslag', uitgegeven bij Atlas Contact.

' Ze durft persoonlijk en kwetsbaar te zijn' 

Voor de rubriek Onder Ons interviewde ik Sam de Bruin over haar moeder Dieuwertje Blok. 

Als kind van haar tijd, voedde Dieuwertje haar kinderen in grote vrijheid op. Dat heeft haar sterk en zelfverzekerd gemaakt, zegt Sam, maar zelf zal ze haar kinderen straks wat minder vrij laten: 'Vrijheid zonder grenzen wordt makkelijk onverschilligheid.’

fotografie Mirjam Bleeker

'Het is een sprookjesachtig gezicht. Achter een rij hoge ramen dansen ontelbare vlokjes dons zorgeloos door elkaar. Het feeërieke tafereel achter die ramen wordt veroorzaakt door een warme luchtstroom. Die blaast de veren en het dons steeds opnieuw omhoog, waarna ze kalmpjes in hun eigen tempo weer naar beneden zweven. Het ziet er dromerig uit, maar in feite voltrekt zich hier een eenvoudig natuurkundig proces.'

Samen met fotograaf Mirjam Bleeker bracht ik een dagje door in een fabriek waar ze eendendons verwerken tot vulling voor kussens. Diervriendelijk, want de veren komen als afval van de slachterij iets verderop. 

Het resultaat is te lezen op de nachtkastjes van de Pillows Hotels. 
Of gewoon hier... 

De Lions Club Amstelveen, Uitgeverij Lemniscaat en vermogensbeheerder Van Lanschot Kempen werken samen met Humanitas. Ze zetten hun tijd en expertise in om kwetsbare mensen te helpen. 

Van Lanschot Kempen is partner van Thuisadministratie, Lemniscaat zorgt dat kinderen een boek cadeau krijgen en de mannen van de Lions Club Amstelveen barbecuen tijdens de Kindervakantieweken: 

“Als de hamburgers op het vuur gaan, staan ze al om ons heen te dringen. De gezichten van die kinderen alleen al is een beloning."

Jarenlang werkte Esther Teeuw als HR-directeur. Haar dagelijks leven bestond uit performance-indicators, testscores, bonussen en volle werkweken. Tot het rampjaar 2009. Ze werd ontslagen, haar relatie strandde en ze raakte haar huis kwijt.

Ze ontwikkelde een heel eigen visie op leiderschap en traint leiders om niet alleen hun hoofd, maar ook hun lichaam te gebruiken in 'Managers op het matje, meer impact met fysiek leiderschap'

Lees hier mijn interview met Esther in de rubriek Tegenslag in het Financieele Dagblad. 

In Japan zeggen ze Michi-No-Eki, maar in het Nederlands zeggen we Michi-Noeki. ‘Halteplaats’ betekent het letterlijk en dit Japanse begrip heeft een Nederlandse invulling gekregen. Michi-No-Eki’s in Japan zijn halteplaatsen langs grote, doorgaande autowegen, waar zowel reizigers als omwonenden langskomen. Irene Edzes van Vollmer & Partners ontwikkelde de Nederlandse variant, waarin autowegen plaats hebben gemaakt voor wandelpaden.

In Architectuur Lokaal leggen zij en Jasper Klapwijk uit dat dit idee een antwoord kan zijn voor, onder meer, de snelgroeiende eenzaamheid onder ouderen én jongeren in de steden.

Willem Asman wijst op een knalgeel bord tegen een lange grijze muur: Hoge spanning. Levensgevaarlijk, staat er. Er wappert ook nog een rood-wit afzetlint. “Alsof het voor ons is gemaakt”, roept hij. De fotograaf heeft de beide thrillerschrijvers meegenomen naar een donker hoekje, in de hoop daardoor een vleugje suspense in de portretten te kunnen leggen. Maar Charles den Tex en Willem Asman lachen vooral heel veel. Ze kennen elkaar goed en praten elkaar regelmatig bij over de valkuilen en hoogtepunten van hun werk. En ik schreef het op. 
Het artikel verscheen in Libris' Vol van Boeken. Lees het hier.  

Fotograaf Daniel Cohen in de weer met Willem Asman (r) en Charles den Tex

Rutger Molenkamp speelde saxofoon op zo’n beetje alle podia van Nederland. Toen raakten zijn vingers gevoelloos. ‘Ik heb geleerd dat het niet gaat om het instrument, maar om degene die het bespeelt.'

Foto: Marc Horn

Foto: Mark Horn (FD)

Op haar 21ste kwam ze vanuit Uruguay terug naar Nederland om schrijver te worden. Dat is ruimschoots gelukt. Carolina Trujillo kreeg alle lof en vele prijzen maar ervan leven lukte niet. Toen de uitgever haar laatste verhalenbundel Meisjes in blessuretijd vergat in te sturen voor een grote literaire prijs, knapte er iets. ‘Ik stop met schrijven van Nederlandse fictie.’

Foto's: Manon van der Zwaal

Van een baan met het hoofd naar een met je handen, met die gedachte spelen we allemaal weleens. Deze drie hoger opgeleiden kozen voor het mbo. Soms frustrerend (schoolregels, taaltoetsen, ongemotiveerde klasgenoten), maar ook leuk: ‘Dat rebelse kwam weer terug.’

Foto: Mark Horn (FD)

Een paar jaar geleden werd ze uitgeroepen tot oudste ondernemer van Nederland. Geen moment dacht ze eraan te stoppen. Maar toen Minie Wiegman (nu 93) bij een val haar arm verbrijzelde, moest ze haar winkel toch sluiten. ‘Ik mis de winkel nog iedere dag. Maar er is altijd genoeg te doen.’

Foto: Mark Horn (FD)

Begin 2017 vindt zorgondernemer Jos de Blok (58) zichzelf terug op een operatietafel. Hartinfarct. Die kwam middenin een groot conflict met de Belastingdienst. ‘Mijn integriteit werd in twijfel getrokken. Dat kwam hard aan.’

Dat ze al lang gepensioneerd zijn deert hen niks. Deze oude KNRM-rotten weigeren achter de geraniums te gaan zitten. Integendeel. Jaren nadat ze actief waren als vrijwilliger komen ze nog steeds over de vloer bij hun reddingsstation. Oude liefde roest niet. Vrijwilliger voor de KNRM ben je vaak je hele leven lang.

Het oude boothuis van De Cocksdorp werd gesloopt en binnen een jaar tijd bouwden alle vrijwilligers op dezelfde locatie een splinternieuw, modern gebouw dat bestand is tegen zand, zout en de hardste stormen.  De bemanning is er verguld mee. Ik ging er - tijdens een westerstorm - op bezoek en schreef er deze reportage over. 
(De foto's in de pdf zijn van Femmy Weijs) 

foto: Daniël Cohen - @cohenphoto

Wanneer Paulien Cornelisse en Kees van Kooten elkaar ontmoeten, ontspint zich al snel een onnavolgbaar gesprek. Over haiku's en bijnaiku's, over kroketten en brakende broodroosters. En over taal natuurlijk. Want daar zijn ze allebei, zeg maar, heel erg goed in: 

Kees: 'Het woord aanelkaar bestaat niet. Aan elkaar schrijf je los van elkaar, maar als er een woord aan elkaar geschreven zou moeten worden, dan is het aanelkaar.'

Voor Volkskrantmagazine interviewden we drie vrouwen over hun tijd bij het verzet

70 jaar later vertellen deze vrouwen over hun verzetsdaden. Zelf zijn ze er bescheiden over: 'We waren jong, optimistisch en zagen er onschuldig uit.'

Een eerbetoon aan een generatie die altijd te bescheiden was over wat ze in de oorlog hebben gedaan. 

Foto: Duco de Vries

Babette Labeij is zangcoach bij programma’s als the Voice of Holland, the Voice Kids, X-factor en eigenaar van de Babette Labeij Music Academy. Ze is net terug uit Los Angeles en heeft nu een zangschool in Amsterdam én Rotterdam. Vlak voor ze naar Amerika vertrok had ik een interview met haar over hoe ze talenten opleidt: 

'Om talent te kunnen opleiden moet jij je eigen ego opzij zetten. 

‘Als zanger ben je kwetsbaar; er zit niets tussen jou en je publiek. Om mensen te ontroeren, moet jij je dus bewust zijn van wat zich binnen in jou afspeelt. Dat is je gereedschap. Die ontdekkingstocht kan confronterend zijn.

Als hoger opgeleide vluchteling hier een goede baan vinden is lastig. Drie vluchtelingen over de lange weg die zij aflegden langs snuffelstages en gedoe met diploma's en met veel inzet.

'In Nederland kwam ik in een informatiedoolhof terecht. Mijn diploma was bij de ene universiteit wel geldig, bij de andere niet.' 

En dan is er nog die merkwaardige Nederlandse werkcultuur. 'Wat zijn Nederlanders nieuwsgierig!'

Over de titel van haar negentiende boek in 23 jaar heeft Renate Dorrestein lang na moeten denken. Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor werd uiteindelijk in een redactievergadering bij haar uitgever geboren. ‘Ik heb hem in mijn omgeving getest en iedereen, inclusief mijn bridgepartner, zei: “dat boek gaat zeker over een vrouw van een jaar of 50”. Toen wist ik: dit is bingo. Hij mag dan wat omslachtig zijn, maar blijkbaar komt hij goed binnen.’

Deze maand ook in Schrijven

Ik reed op één dag van de Holterberg naar de Weerribben in Overijssel. Ik stapte in de terreinwagen van boswachter Ine Nijveld en reed met haar over de Sallandse Heuvelrug. "De kans dat de argeloze natuurgenieter hier een groepje reeën tegenkomt is aanzienlijk." 

En 's middags lag er een bootje voor me klaar, waar ik met Egbert Beens een uitgebreide tocht door de smalle slootjes in de Weerribben heb gemaakt. We legden aan voor een oude eendenkooi en hij wees me op sporen die otters hadden achter gelaten. 

"Hier is een otter bezig zijn territorium af te bakenen." 

Hoe is het om als nieuwkomer de feestdagen in Nederland te vieren? We vroegen het aan vijf van hen. 'Nederlandse feestjes lijken wel vergaderingen: iedereen staat en praat, praat, praat!' 

Lees hier de interviews

of bij het FD

De rijdende winkel, zo gewoon in de jaren zeventig, dreigt uit te sterven. Tegelijkertijd heeft de moderne consument juist behoefte aan service tot vlak voor zijn deur, en zou ook de sociale functie weleens belangrijk kunnen blijken. Er gloren dus nieuwe mo­gelijkheden voor ‘de SRV-man’. Als hij als ‘mobiele ondernemer’ maar hip en onmisbaar wil worden.

Lees hier mijn reportage in Vrij Nederland

De Chinese Muur, de toren van Pisa en de indrukwekkende Taj Mahal kent elke Nederlander. Minder bekend zijn ons eigen Woudagemaal of de droogmakerij De Beemster. Toch staan ze allemaal op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Maar wat betekent dat eigenlijk?

Lees hier verder

Ooit was de boot het enige vervoermiddel voor wie ver wilde reizen. Nu de hele wereld binnen handbereik ligt, kiest een groeiende groep juist bewust voor deze vorm van reizen. Als gast op een vrachtschip bijvoorbeeld. Die reis maakte ik zelf, en het was onvergetelijk. Verwacht niet de luxe van een cruise, wel absolute rust, oneindige vergezichten en een ontspannen verblijf in een volcontinu bedrijf.

Met je vader in het bedrijf of een boek schrijven met je dochter. Het is inspirerend en gemakkelijk, je ként elkaar. Grootste valkuil: de familierol.

Lees mijn interviews met o.a. vader en dochter Jan en Sanne Terlouw, en de bedenker van Corpus Experience Henri Remmers en zijn dochter Anouck in het Financieele Dagblad.

Circus Jetje’, zo noemt Annejet van der Zijl (1962) de storm van aandacht en publiciteit rond haar werk en persoon. Twee jaar werkte ze ‘op haar zolderkamer’ aan Anna, de biografie van Annie M.G. Schmidt. Dat werd zo’n succes dat ze besloot de tijd te nemen voor een klein project waar aanvankelijk niemand in geloofde. Maar Sonny Boy betekende haar definitieve doorbraak, al verbaast ze zich nog steeds over het publicitaire circus waarin ze zelf de hoofdact is.

Alles liever dan eeuwig herinnerd te worden als de ex-directeur van het Stedelijk Museum. Rudi Fuchs probeerde een novelle te schrijven over Joost van den Vondel en Rembrandt van Rijn, maar "dat kan ik nu eenmaal niet", ontdekte hij. Wat hij wel kan is heel goed kijken en dat deed hij naar de schilderijen, etsen en tekeningen van de meester in Rembrandt spreekt.
Lees het uitgebreide interview dat ik deze zomer met hem had.

Van boegbeeld van de Tros naar boegbeeld van Talpa. Linda de Mol waagt zich weer aan een nieuw tv-avontuur. Voor het geld hoeft ze het niet meer te doen. Waarom dan wel? 'Omdat ik verslaafd ben aan adrenaline'

Hij was correspondent in het Midden-Oosten en schreef een boek over zijn ervaringen. Vanaf morgen presenteert hij Zomergasten. Na vijf jaar overleven gaat Joris Luyendijk zes weken “gewoon een avondje tv kijken en lekker kletsen”.

Wie zich voorneemt een literaire wandeling door Rome uit te zetten, haalt zich een onmogelijke opgave op de hals. Waar moet je beginnen? En waar houdt het op? Cicero en Seneca, Goethe en Keats of Henry Henry James? 
Andrea Vreede had niet de illusie dat ze daar nog iets nieuws aan toe te voegen had. De magie van Rome daarom een boek geworden waarin haar persoonlijke helden centraal staan. Van de populaire volksdichter Belli en de schilder Caravaggio tot Christina van Zweden.  
Een wandeling door het Rome van Andrea Vreede.  

Werk en prive lopen steeds meer door elkaar. Daarom is het zaak af en toe het hoofd leeg te maken en lichaam en geest in balans te brengen. Fysieke inspanning en een goed gesprek blijken een gouden combinatie.

Onderzoeker Douwe Draaisma is stellig: ieders geheugen gaat achteruit. In zijn nieuwe boek legt hij uit dat herinneringen bovendien veranderen met de tijd. ‘Het verleden blijkt net zo veranderlijk als de toekomst’.

Claudia Woody, topvrouw bij IBM, heeft nooit een geheim gemaakt van haar lesbische levensstijl. Dat heeft haar nooit in de weg gezeten in haar carriere, integendeel. Wie niet zichzelf durft te zijn in haar werk haalt nooit het beste uit zichzelf. Als een echte Amerikaanse pleit ze er daarom voor obstakels als kansen te zien en het als een voordeel te zien om anders te zijn dan gemiddeld. 'Winnende teams bestaan uit zoveel mogelijk verschillende mensen.'

Toen Anita Leeser-Gassan met pensioen ging, vroeg ze een heel bijzonder afscheidscadeau. Ze wilde graag een aantal van de pupillen waar ze als kinderrechter een uitspraak over had gedaan, opnieuw bezoeken om te horen hoe het hen was vergaan. Over die gesprekken verscheen het boek Een moeilijke jeugd.

In elke organisatie heersen geschreven en ongeschreven regels. Wie ambitieus is en de top wil bereiken moet die regels kennen en ze bewust toepassen. Vooral vrouwen lopen nogal eens stuk op de ongeschreven do’s en don’ts die bepalen wie promotie krijgt en wie niet.

Het boek Stratego voor Vrouwen leert hen de fijne kneepjes van het politieke spel om de macht op de bedrijfsvloer.

Zijn verstandelijk zwaar gehandicapte zoon Thomas zette hem aan het denken. De jongen die zo graag buiten was, moest naar een instelling waar hij alleen een balkon had. Ondernemer Hans van Putten besloot dat het anders moest en bedacht de Thomashuizen waar zes tot acht bewoners zoveel mogelijk leven als een normaal gezin. Dit jaar opent hij het 34^e Thomashuis. “Ik wil zo graag laten zien dat het wél kan.”  

Naema Tahir mengt zich nadrukkelijk in het debat over integratie, waar ze opvalt door haar genuanceerde standpunten. Maar aan één standpunt houdt ze halsstarrig vast: de discussie mag niet uitsluitend over religie gaan.

Hij wordt wel de eerste managementgoeroe voor de MySpace-generatie genoemd. In zijn boek ‘Connected Leadership’ schetst Emmanuel Gobillog het portret van de nieuwe leider voor wie relaties belangrijk zijn. Hij staat niet boven, maar tussen zijn mensen in.

“De weldoeners van de 21^e eeuw zullen geen rijke blanke mannen zijn, maar een wereldwijd netwerk van bezorgde burgers.”

John Wood verliet Microsoft om nuttiger werk te doen. Hij richtte Room to Read op, dat gratis boeken verspreid, scholen bouwt en studiebeurzen geeft aan meisjes in onder andere Nepal, India en Vietnam.

Lees mijn interview met John Wood voor de Volkskrant.

De Amerikaanse journalist Norah Vincent ging twee jaar ‘undercover’ om de mannenwereld van binnenuit te beleven. Behalve een zenuwinzinking en een zware depressie, leverde de ervaring haar verrassende nieuwe inzichten op. 

Het gebeurt op het internet.'  In deze tijd die blind vaart op bestsellers raakt de poëzie in de verdrukking, vrezen velen. Hoogleraar Thomas Vaessens vindt dat overdreven. Er zijn meer dichters dan ooit, alleen profileren die zich nu op poetryslams en internet. In plaats van te mopperen, moeten de critici juist plekken serieus gaan nemen.
 

De auteur van onder andere Het bezoek van de lijfarts en Kapitein Nemo's bibliotheek heeft lang geworsteld met de gevolgen van zijn streng godsdienstige opvoeding en zijn alcoholverslaving. Sinds die twee demonen verslagen zijn schrijft hij meer dan ooit.

Ronald Florijn won twee keer Olympisch goud in een roeiboot. Tegenwoordig is hij in dienst van de Koninklijke Nederlandse Roeibond verantwoordelijk voor de opleiding van jonge talenten. 

"Mijn aanpak lijkt op die van Louis van Gaal. We trainen bepaalde vaardigheden en in de wedstrijd wil ik die terugzien. Winst of verlies is daarbij dus veel minder belangrijk.  

Het belangrijkste wat ik mijn pupillen meegeef is: 'Jullie zijn goed, punt'. Daarna gaan we hard aan het werk om nog beter te worden.” 

Lees hier het hele artikel uit Management Team

Het lerarentekort stijgt, maar de verwachte hausse aan zij-instromers blijft uit. Een laag salaris, onvoldoende carrieremogelijkheden maar vooral een gebrek aan begeleiding werpen hoge drempels op. Maar zijn ze eenmaal binnen, dan blijken die nieuwe leraren het heel goed te doen.

De sfeer in San Francisco doet bijna Amsterdams aan. Maar de Amerikanen zijn een stuk minder informeel en ontspannen.

pdf

Suitehotel Pincoffs

Oud-journalisten Karen Hamerlynck en Edwin van der Meijde begonnen in 2002 aan de bouw van hun droom: Suitehotel Pincoffs in Rotterdam. Zes jaar en heel veel media-aandacht later, ging het open. “Wij weten hoe je de media nieuwsgierig maakt.”

Bijna één op de vijf kantoorgebouwen in Nederland staat structureel leeg. Tegelijkertijd is er grote vraag naar studentenwoningen, appartementen voor starters én monumentaal wonen in historische panden. Het lijkt een logische optelsom, maar de transformatie van kantoren naar woningen komt maar aarzelend van de grond.


Lees hier online verder (klik pdf voor de prachtige foto's)
Of hieronder de tekstversie.

Zet een paar mensen bij elkaar en er worden verhalen verteld.

Bespreking van Storytelling Handboek, van Annet Scheringa en SuzanneTesselaar

Alles in Sydney is Europees, behalve het klimaat. Gecombineerd met een hoge levensstandaard en een ontspannen ‘lifestyle’ maakt het de grootste stad van Australië tot een bijzonder aangename plek om te wonen.

pdf

Voor buitenstaanders is het zo goed als onmogelijk de Chinese taal en cultuur te doorgronden. Als Nederlander kun je onderhandelen tot je een ons weegt, maar de echte deals worden uiteindelijk in schimmige karaokebars gesloten, waar jij niet bij bent.

Klik hier voor pfd

Wat vroeger 'not done' was, komt steeds vaker voor: partners van grote advocatenkantoren stappen over naar een kleinere maatschap of beginnen voor zichzelf. 'Maat zijn of onderdeel van een NV dat is een wereld van verschil'.

Lees hier het hele artikel in het Financieele Dagblad

Bookcrossing.com is een Amerikaanse initiatief van literatuurliefhebbers die gratis en voor niks hun lievelingsboeken met anderen willen uitwisselen. Via internet. 'Ons streven is om van de wereld één grote bibliotheek te maken', zegt oprichter Ron Hornbaker. Na anderhalf jaar begint het idee nu ook langzaam maar zeker in Nederland door te dringen.

Nooit in druk verschenen, maar wel geschreven, gefotografeerd, opgemaakt en vakkundig gemaakt; Volkskrant Banen over Werken in de ICT. Jammer dat de ICT bedrijven zelf niet durven te adverteren. 

Lees hier mijn zoektocht naar de nieuwe Steve Jobs. Hij kan een kunstenaar zijn, een wetenschapper of een politicus. We weten slechts een ding; hij of zij is een briljante dictator. Nee, we weten twee dingen over hem of haar; hij is er nog niet klaar voor om onsterfelijk te worden. 'Want zodra we de nieuwe Steve Jobs ontdekken, zullen we de vorige acuut vergeten'

Foto: Duco de Vries

Liesbeth Bakels, directeur van Moeder Anne Casting blijft zich erover verbazen. Iemand die als een grijze muis binnenkomt, kan voor de camera enorm opbloeien. 

Ook een echt talent is Timo. Hij is pas 9, maar speelde al in commercials van Jumbo, Campina en Samsung. Hij ziet er leuk uit; hij heeft nog dat schattige, dat aaibare, maar belangrijker is dat hij goed luistert. "Je kunt hem sturen. En hij is geduldig. Tijdens de opnames komt het wel eens voor dat urenlang niemand naar je omkijkt. Timo kan zichzelf goed vermaken. Hij wil graag beroemd worden en hij begrijpt hoe het werkt. Die gedrevenheid en die instelling maken hem tot een echt talent."

Irene Schoemakers interviewde vrouwelijke ambassadeurs en topdiplomaten in Op haar post.

Ik interviewde haar daarover. Lees de tekst hier.

Den Haag wil de culturele hoofdstad van Europa worden. Oke, pas in 2018, maar toch.

Vorig jaar schreef ik de teksten voor de publicatie DHCS waarin te lezen is hoe cultureel het leven in de Hofstad nu al is. Lees over het Gemeentemuseum , de Koninklijke Academie, broedplaatsen, het Shoot Me Filmfestival, de Caballerofabriek en Designbusiness, dat ontwerpers en bedrijfsleven met elkaar in contact brengt.

Niet alleen zijn doeken doen denken aan Vincent van Gogh en de impressionisten, ook de manier waarop Rob van Trier hij werkt: 'Ik krijg een idee en dan moet het eruit. Ik zet een doek op en ga meteen aan het werk'.

Er hingen schilderijen van van hem in de Twin Towers en de prive-vertrekken van Giorgio Armani. Hij fietst graag met zijn ezel op zijn rug door New York maar voelt zich Tilburger in hart en nieren. 'Als ik maar kan schilderen'.

Op uitnodiging van het MU in Eindhoven, ben ik met een groep schrijvers een middag gaan zitten aan Assignment #14 van de site Learning to Love You More: Schrijf je levensverhaal in meer dan een uur maar minder dan een dag.

Het resultaat is hier te lezen; een eerste, ruwe versie waarin ik niet meer dan een voorlopig antwoord heb kunnen vinden op de vraag hoe je dat in godsnaam doet; een heel leven in een paar uurtjes! En dan nog; wie is geinteresseerd in een volledig verhaal? Het zijn juist de keuzes die de schrijver maakt. Vallen die onder tijdsdruk heel anders uit?

Redenen genoeg om een paar jaar te stoppen met werken: kinderen krijgen, emigreren of tijdelijk met je partner mee naar het buitenland. Daarna weer aan de slag blijkt echter moeilijk. De overheid begint oog te krijgen voor herintredende vrouwen, maar de meeste zijn op zichzelf aangewezen.

Lees het grote coververhaal over herintredende vrouwen in de bijlage van het Financieele Dagblad 

Ze werd bekend met haar rol in De Poolse Bruid.Sindsdien speelde Monic Hendrickx veel Nederlandse films. Deze week gaat Het Zuiden in première, waarin ze een zelfbewuste vrouw speelt die door een dramatische verliefdheid langzaam het contact met de werkelijkheid verliest.

Gesprek met Anna Enquist over de dood van haar dochter, poezie, proza en de rol van muziek.

Een brug slaan naar Silicon Valley, dat is wat de Nederlandse initiatiefnemers van The Founder Institute voor ogen staat. Joris van Heukelom en Jim Stolze helpen ‘übernerds’ met een briljant idee bij de start van hun eigen bedrijf.

 Lees hier het artikel uit de Volkskrant

Internet maakt de ondernemingslust in vrouwen los. De voorhoede laat zien dat het niet bij een vrijblijvend webshopje hoeft te blijven. Over de gelukkige combinatie vrouw en web.

In een hectisch leven met een veeleisende baan is het een-op-eencontact met een maatje een gemakkelijke manier om een steentje bij te dragen aan de samenleving. Het contact is slechts tijdelijk, ‘maar je stapt op een heel intieme manier iemands leven binnen'.  

Ondanks de crisis beginnen veel mensen voor zichzelf als ZZP'er: zelfstandige zonder personeel. Wat heb je daar voor nodig? Lef,in de eerste plaats. Plus behoorlijk wat zelfkennis...

Niet iedereen legt zich neer bij het monopolie van de euro of zelfs de dollar. Pioniers van Californië tot Japan maken zich sterk voor alternatieve betalingsmiddelen. De crisis speelt ook Nederlandse ‘believers’ in de kaart

Ontslag levert soms iets moois op. Bijvoorbeeld als werknemers van een failliet bedrijf met elkaar verder gaan en succes boeken. De oude werkgever en de overheidsinstanties moeten wel helpen.

Of klik hier voor de uitgebreide versie

In pyjama achter de computer en tussendoor een wasje draaien. Dat is het imago van telewerken. Maar dat verandert snel. Want thuiswerken leidt tot minder geleuter bij de koffieautomaat en tot hogere productiviteit. En het wordt al ingezet als lokkertje voor schaarse arbeidskrachten.

Zakenmensen werken graag samen met kunstenaars  en omgekeerd staan creatievelingen steeds meer open voor samenwerking met het bedrijfsleven. Flirten doen ze al volop, maar voor er een echte relatie ontstaat, moeten heel wat hordes worden genomen.

Files: Met z'n allen klagen we er graag over, maar als puntje bij paaltje komt, zijn maar weinig mensen bereid uit hun auto te komen. Stiekem vinden ze het wel lekker, dat uurtje alleen zijn...

Senioren zijn in de mode. Jongeren blijven onverminderd gewild op de arbeidsmarkt. Maar de groep tussen 40 en 49 jaar dreigt een verloren generatie te worden. De werkloosheid daalt in alle categorieen, behalve bij de veertigers. 'Deze groep kan zichzelf niet verkopen.'

Dat we tot ons 65ste of zelfs langer moeten blijven doorwerken, daar leggen we ons langzaam maar zeker bij neer. Maar er zijn ook mensen die vlak voor of na hun pensioen besluiten een eigen bedrijf te beginnen.

Lees hier het artikel over Senior Starters.
 

Hé leuke mutsen hoor!’ roept een passerende jongen vanaf zijn fiets. De dames van ‘Anemone Unlimited’ die met hun opvallende rode hoeden poseren voor de fotograaf, schieten in de lach.

Dit voormalige schoolgebouw in Amsterdam vormt een combinatie van opleidingsplek waar studenten worden opgeleid voor topfuncties en een uniek designhotel.

Een interview met Charles den Tex over identiteitsdiefstal en zijn boek "Cel"  dat later is verfilmd onder de naam van de hoofdpersoon: Michael Bellicher.

Op de coming out dag, 11 oktober, publiceerde Viva een groot verhaal over de geschiedenis van de Nederlandse lesbo. Belangrijkste bron: De Lesbo Encyclopedie.

Nog steeds te koop, trouwens, al zul je ervoor online moeten.